رساله سموم حکیم عمادالدین

دانلود رساله سموم حکیم عمادالدین شیرازی

حكيم عمادالدين محمد بن مسعود يكى از پزشکان دانشمند و مؤلفين پركار كتب طبى در قرن دهم هجرى و معاصر دوران سلطنت شاه طهماسب صفوى، حكيم عمادالدين محمد بن مسعود است كه شهرت فراوان و مقام علمى شامخ در پزشکى دارد.

از او آثار ارزشمندى در زمينه پزشکى باقى مانده است. پدر او نيز چشم پزشک و صاحب تأليفى در مورد بيمارى هاى چشم بوده است كه بنا به نقل سيريل الگود كتاب مذكور را سال ها بعد، شاه عباس هنگامى كه از اصفهان براى تحكيم تسلط حكومت، به تبريز لشكركشى مى كرد، همراه خود برده است.

عمادالدین پزشکی را نزد پدرش آموخت.

عمادالدين پس از اتمام تحصيلات پزشکى خود به شيروان رفته و نزد حاكم آن ديار، عبدالله خان استاجلو مشغول خدمت شده است.

مدتى بعد به دستور شاه طهماسب به عنوان پزشک بيمارستانى كه پيش از آن زمان، در جوار آستان قدس رضوى براى ارائه خدمات درمانى به زائران و مجاوران آستان ملكوتى حضرت ثامن الحجج(ع) تأسيس شده بود، اعزام گرديده و در همين فرصت، آثارى از جمله كتاب «آتشك» را تأليف نموده است. اگرچه تاريخ دقيق زندگى و وفات وى مشخص نيست، اما نگاهى به آثار وى در زمان تأليف آن ها، حاكى از عمر طولانى وى لااقل تا دهه هاى اول قرن 11 هجرى است.

وى با برخى از پزشکان و داروسازان عصر خود ارتباط علمى داشته است، چنان كه به عنوان مثال داروشناسى به نام علاءالدين در اثر خود رساله چوب چينى از حكيم عمادالدين و كتاب وى نام مى برد. عمادالدين نيز از داروشناس مورد اشاره در آثار خود نام برده است.