کتاب کشکول مائده اثر عباس کلهر حاوی مطالب گوناگونی در موضوعات مختلف عرفانی، فلسفی، قرآنی، نکات معرفتی و سلوک است.
خداوندا هیچ آگاهی و خبر و دانشی نیست مگر به فضل و توفیق تو آنچه حق است از توست و آنچه ناحق، از ما قصد ما نه دعوی دانش بلکه شرح زلف پریشان توست پس آنچه گفته و نوشته شد. ای خدای عزیز حجت علیه ما قرار مده و به ما شعوری عنایت فرما تا خطاب و منظور تو را بفهمیم.
انسان اگر به حق توجه کند حق و اگر به خود توجه کند خلق است انسان به هر چیز رو کند همان است انسان مظهر خداست و به هر چه رو کند همان می شود. خدا به خلق توجه فرمود خلق شد با این که حق همیشه حق است.
در بخشی از کتاب کشکول مائده می خوانیم:
از امام زین العابدین (ع) در کتاب مناظره زبان و اندام نقل شده است که فرمود: بدرستی که زبان آدمی هر روز بر اندام های او سرکشی می نماید، آنگاه می گوید: چگونه صبح کردید، حالتان چطور است؟ آن ها می گویند: خوب است!
اگر تو ما را واگذاری! و می گویند الله الله را در حق ما مراعات کن و آن را قسم می دهند و می گویند: همانا ما بوسیله تو پاداش داده می شویم و بسبب تو مواخذه خواهیم شد.
و در کافی از امام صادق (ع) بدین گونه روایت شده است: که هیچ روزی نیست جز آن که هر عضوی از اعضای بدن زبان را تکفیر می نماید یا اظهار ذلت و خضوع می کند، التماس کنان می گوید: تو را به خدا سوگند می دهم که کاری نکنی تا ما به خاطر تو عذاب شویم یعنی از شر تو به خدا پناه می بریم، خود را نگهدار تا ما از عذاب سالم مانده بسبب تو معذب نگردیم.
زبان: ممکن است بفرمائید چرا در هر روزی همه شما این چنین به من التماس می کنید و تملق می نمائید؟ اگر قدرت ضرر و زیان مرا بازگو کنید؟
اندام ها: علت تملق ما از شما، سالم ماندن ماست از شرور تو و ما بدون تعارف از تو می ترسیم و از وصایای پیغمبر اکرم به علی (ع) این است: کسی که مردم از زبانش بترسند، از اهل آتش است. زبان: مگر شرور من چیست؟
چشم: بدی های تو بسیار است و آنقدر زیاد است که روایات بسیاری در لزوم حفظ تو وارد شده است. گاهی علی (ع) از آن چنین تعبیری دارد: هیچ چیزی به زندان طولانی از زبان سزاوارتر نیست و گاهی می فرماید: نگهداشتن زبان، پادشاهی و رها کردن آن هلاکت و نابودی است. گاهی فرموده است: گرفتاری انسان در زبان اوست و نیز فرموده: تیزی سر نیزه پیوندها را می برد و تیزی زبان عمرها را یا فرموده: روزه دل بهتر از روزه زبان و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.